Selepas hampir dua jam berbincang dengan keluarga si mati, akhirnya JAIPP membawa mayat tersebut dengan sebuah van pada jam 3:50 petang dan mayat kemudian dihantar ke rumah mayat bagi penyiasatan lanjut.
Keluarga si mati terutama ibunya, Tan Ma Suan, 64, terkejut dan mempersoalkan mengapa JAIPP mengambil masa yang begitu lama untuk bertindak jikalau benar anaknya sudah memeluk agama Islam.
Adalah difahamkan, si mati telah memeluk Islam 17 tahun lalu dan mempunyai seorang teman lelaki beragama Islam tanpa pengetahuan keluarganya. Keluarganya hanya mengetahui, Teoh telah memeluk Islam, hanya selepas polis datang dan meminta upacara pengkebumiannya dihentikan dan kemudian dimaklumkan tentang agama yang dianuti oleh Teoh selepas pegawai JAIPP tiba.
Teoh meninggal dunia pada Sabtu lepas selepas terjatuh dari pangsapurinya.
bila baca entry ni, tak tahu samada blogger ni buddha atau islam. mood tulisan tu condong pada buddha. kalau buddha, memanglah dia tak tau hukum hakam islam.
ReplyDeleteSYUKUR ALHAMDULILLAH di atas keberanian Majlis Agama Islam Negeri (MAIN) - yg. patut lebih KUAT, MEMPERTAHANkan Malaysia sbg. NEGARA ISLAM!
ReplyDeleteDan lihat artikel yg. sungguh BERNAS ini tentang MAIN lebih berkuasa dr. K'jaan negeri mengikut Perlembagaan Persekutuan pun, di - https://akarimomar.wordpress.com/tag/perlembagaan-persekutuan/ :
Hijrah Minda: Agenda Transformasi Islam
Haji Mahamad Naser bin Disa[1]
7 April, 2012
Islam Agama Negara: Undang-undang Tertinggi Negara
Perlembagaan Persekutuan sebagai undang-undang tertinggi di Negara ini memartabatkan Islam sebagai Agama Negara – Fasal 1 Perkara 3 Perlembagaan Persekutuan – “Islam adalah agama bagi Persekutuan;” atau dalam teks asalnya “Islam is the religion of the Federation;”[2] Jika diterjemahkan ke bahasa Arab ia bermaksud – “Al Islam deen alDawlah”. Bersandar kepada ketinggian kedudukan Islam sebagai Agama Negara ini, Fasal 1 Perkara 37 Perlembagaan Persekutuan mewajibkan Seri Paduka Baginda Yang DiPertuan Agong untuk membuat satu komitmen atas nama suci Allah dengan melafazkan sumpah – wallahi; wabillahi; watallahi untuk memelihara agama Islam pada semua masa. Lafaz sumpah ini dilakarkan secara khusus di dalam Jadual Keempat Perlembagaan Persekutuan.
Atas sifat dan kedudukan Baginda Yang Di-Pertuan Agong sebagai Ketua Utama Negara (The Supreme Head of Federation), semua pihak yang ada hubung kait dengan pemerintahan Negara ini juga terikat untuk melaksanakan sumpah berkenaan kerana segala urusan pemerintahan dalam Negara ini bersumberkan kepada kuasa eksekutif Baginda sebagaimana yang termaktub dalam Perkara 39 Perlembagaan Persekutuan. Justeru, berpaksikan kepada kedudukan Islam sebagai Agama Negara dan komitmen Ketua Utama Negara, segala agenda Negara sama ada dalam bentuk dasar mahupun perundangan semestinya berpaksikan kepada prinsip Islam dan tidak boleh sama sekali menyanggahi atau menjejaskan ketinggian dan kedaulatan Agama Negara…..
Perlembagaan Persekutuan dan Perlembagaan negeri-negeri memartabatkan Sultan atau YDPA sebagai Ketua Agama Islam Negeri. Dalam hal pentadbiran Agama Islam Baginda dibantu oleh Majlis Agama Islam Negeri (MAIN) yang merupakan pihak berkuasa agama Negeri yang utama selepas Sultan/YDPA. Walau bagaimanapun kedudukan ini sering disalah tanggap. Majlis Mesyuarat Kerajaan Negeri (EXCO) atau Kerajaan Negeri sering dianggap sebagai pihak berkuasa termasuk dalam hal ehwal agama yang termaktub dalam butiran 1 Senarai Negeri Jadual Kesembilan Perlembagaan Persekutuan.
Fahaman dan pendekatan sebegini adalah bercanggah dengan Perlembagaan Persekutuan dan Perlembagaan Negeri. Islam sebagai Agama Negeri dan Agama Negara tidak tertakluk di bawah kuasa politik. Sebaliknya Kerajaan Negeri yang tertakluk kepada prinsip Islam dalam menjalankan pemerintahan Negeri. Justeru, walau pun menjadi kewajipan kepada Kerajaan Negeri menyediakan kewangan, kemudahan dan pegawai-pegawai untuk berkhidmat kepada MAIN, namun MAIN TIDAK bertanggungjawab (accountable) kepada Kerajaan Negeri kerana MAIN bertanggungjawab terus kepada YDPA/Sultan. Begitu juga para pekhidmat awam Negeri yang ditugaskan dalam hal ehwal berkaitan agama seperti JAIN, Jabatan Mufti, Mahkamah Syariah adalah bertanggungjawab kepada MAIN dan bukan kepada Kerajaan Negeri.
Kerajaan Negeri masih bertanggungjawab untuk melakukan pembangunan dalam hal ehwal agama Islam tetapi tertakluk kepada kawalan dan kebenaran MAIN. Justeru adalah tidak wajar bagi mana-mana Kerajaan Negeri untuk mencampuri hal-hal berkaitan penentuan hukum Syarak walaupun ia berkewajipan untuk mematuhi dan menghormati hukum Syarak yang diperkenankan oleh Sultan sebagai Ketua Agama Negeri.....
(TERUSkan MEMBACA)
Makcik Sambal Belacan.